1- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بوشهر 2- مرکز تحقیقات زیست فناوری دریایی خلیجفارس، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بوشهر مرکز تحقیقات بهداشت محیط سیستمی، نفت، گاز و انرژی، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بوشهر گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بوشهر ، sina_dobaradaran@yahoo.com
چکیده: (5790 مشاهده)
هورمونهای استروئیدی از جمله ترکیبات مختل کننده غدد درونریز (EDC) هستند، که با ایجاد اثرات منفی بر سلامت انسان، حیوانات و تعادل اکوسیستم، به دغدغه بزرگ جوامع امروزی تبدیل شدهاند. در سالهای اخیر مطالعات زیادی بر روی توزیع هورمونها در محیط، بهویژه محیطهای آبی و روشهای حذف آنها صورت گرفته است. ورود هورمونها به محیط، بیشتر با پساب و لجن تصفیه خانههای فاضلاب شهری، فاضلاب بیمارستانی و فعالیت دامداریها صورت میگیرد. مقادیر اندازهگیری شده در ورودی تصفیه خانههای فاضلاب، لاگون دامداریها، آبهای سطحی و زیرزمینی، غلظت متفاوت هورمونها را در محدوده نانو گرم بر لیتر نشان میدهد. اما آنچه دارای اهمیت است که در غلظتهای جزیی و به میزان نانو گرم بر لیتر نیز اثرات زیست محیطی خود را بر جای میگذارند. تحت تأثیر تجزیه، جذب و انتقال زیستی، مقداری از هورمونها تجزیه و از فعالیت هورمونی آنها کاسته میشود. فرایندهای تصفیه فاضلاب شامل تصفیه مقدماتی، اولیه، ثانویه و پیشرفته، مهمترین راههای جلوگیری از ورود ترکیبات هورمونی به محیط زیست میباشند. لجن فاضلاب نیز توسط فناوریهای در دسترس بایستی پیش از ورود به محیط، از وجود هورمونها پاکسازی گردد. فرایندهای تصفیه فاضلاب در فاز آبی و لجن، تحت تأثیر شرایط عملیاتی مختلف، درصدهای حذف متفاوتی از هورمونها را نشان میدهند. در این مقاله سعی شده است مشکلات و جنبههای مختلف زیست محیطی هورمونها مورد بررسی قرار گیرد.
Kafaei R, Dobaradaran S. A review on distribution and monitoring of hormones in the environment and their removal in wastewater treatment systems. Iran South Med J. 2014; 17 (5) :993-1006 URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-612-fa.html
کفائی راحله، دوبرادران سینا. مروری بر توزیع و پایش هورمونها در محیط و حذف آنها در سیستمهای تصفیه فاضلاب. طب جنوب. 1393; 17 (5) :1006-993
Iranian South Medical Journal is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License which allows users to read,
copy, distribute and make derivative works for non-commercial purposes from the material, as long as the author of the original work is cited properly