دوره 26، شماره 5 - ( دو ماهنامه طب جنوب 1402 )
جلد 26 شماره 5 صفحات 340-324 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sobhani F, Arad B, Mahyar A, Barikani A. The Rate of Relapse of Primary Monosymptomatic Nocturnal Enuresis with Desmopressin Treatment in Comparison with Combined Treatment of Desmopressin and Tolterodine in Children Aged 5 to 16 Years. Iran South Med J 2024; 26 (5) :324-340
URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-1887-fa.html
URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-1887-fa.html
سبحانی فرشته، آراد بنفشه، مهیار ابوالفضل، باریکانی آمنه. میزان عود شب ادراری تک علامتی اولیه با درمان دسموپرسین در مقایسه با درمان ترکیبی دسموپرسین همراه با تولترودین در کودکان 5 تا 16 ساله. مجله طب جنوب. 1402; 26 (5) :324-340
فرشته سبحانی1 
، بنفشه آراد* 2، ابوالفضل مهیار1 ، آمنه باریکانی1
، بنفشه آراد* 2، ابوالفضل مهیار1 ، آمنه باریکانی1
1- مرکز تحقیقات رشد کودکان، پژوهشکده پیشگیری از بیماری‌های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران
2- مرکز تحقیقات رشد کودکان، پژوهشکده پیشگیری از بیماری‌های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران ،banafsheh.arad@gmail.com
2- مرکز تحقیقات رشد کودکان، پژوهشکده پیشگیری از بیماری‌های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران ،
چکیده: (309 مشاهده)
زمینه: عود شب ادراری پس از قطع دارو باعث دریافت طولانی مدت داروها توسط کودکانی می‌شود که در روند درمان این اختلال قرار دارند. هدف از این مطالعه مقایسه میزان عود بیماری در دو گروه درمان شب ادراری با ترکیب دسموپرسین + تولترودین و دسموپرسین به تنهایی است.
مواد و روش‌ها: تعداد 123 بیمار از هر دو جنس، مبتلا به شب ادراری، 5 تا 16 ساله در یک کارآزمائی بالینی، تصادفی-یک سوکور و تک مرکزی بررسی شدند. به گروه اول یک پاف از اسپری بینی دسموپرسین و به گروه دوم هم یک پاف از اسپری بینی دسموپرسین + 1 میلی‌گرم تولترودین، یک ساعت قبل از خواب تجویز شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS ویرایش 21 و آزمون‌های مجذور خی (Chi-Square) و آزمون تی-استیودنت (Student t- test) تحلیل گردید (0/05>P).
یافته‌ها: پاسخ مثبت بیماران به درمان در گروه درمانی دسموپرسین 100 درصد و عود پس از قطع درمان، 47/1 درصد بود. در گروه دسموپرسین+ تولترودین، 96/4 درصد به درمان پاسخ مثبت دادند و عود پس از قطع درمان در 34/5 درصد از آنان مشاهده شد. بین دو گروه از نظر میزان پاسخ به درمان (0/11=P) و عود پس از قطع درمان (0/16=P) تفاوت آماری وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: درمان توسط دسموپرسین و دسموپرسین+ تولترودین در کاهش عود بیماری بعد از پروسه درمان اولیه کودکان مبتلا به شب ادراری تک علامتی اولیه مؤثر بود. با توجه به اینکه، تفاوت آماری معنی‌دار بین گروه‌های درمانی دسموپرسین و دسموپرسین+ تولترودین وجود نداشت، لذا نیازی به اضافه کردن دارو تولترودین به درمان شب ادراری نمی‌باشد.
مواد و روش‌ها: تعداد 123 بیمار از هر دو جنس، مبتلا به شب ادراری، 5 تا 16 ساله در یک کارآزمائی بالینی، تصادفی-یک سوکور و تک مرکزی بررسی شدند. به گروه اول یک پاف از اسپری بینی دسموپرسین و به گروه دوم هم یک پاف از اسپری بینی دسموپرسین + 1 میلی‌گرم تولترودین، یک ساعت قبل از خواب تجویز شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS ویرایش 21 و آزمون‌های مجذور خی (Chi-Square) و آزمون تی-استیودنت (Student t- test) تحلیل گردید (0/05>P).
یافته‌ها: پاسخ مثبت بیماران به درمان در گروه درمانی دسموپرسین 100 درصد و عود پس از قطع درمان، 47/1 درصد بود. در گروه دسموپرسین+ تولترودین، 96/4 درصد به درمان پاسخ مثبت دادند و عود پس از قطع درمان در 34/5 درصد از آنان مشاهده شد. بین دو گروه از نظر میزان پاسخ به درمان (0/11=P) و عود پس از قطع درمان (0/16=P) تفاوت آماری وجود نداشت.
نتیجه‌گیری: درمان توسط دسموپرسین و دسموپرسین+ تولترودین در کاهش عود بیماری بعد از پروسه درمان اولیه کودکان مبتلا به شب ادراری تک علامتی اولیه مؤثر بود. با توجه به اینکه، تفاوت آماری معنی‌دار بین گروه‌های درمانی دسموپرسین و دسموپرسین+ تولترودین وجود نداشت، لذا نیازی به اضافه کردن دارو تولترودین به درمان شب ادراری نمی‌باشد.
فهرست منابع
1. Sarabi M, Nikpasand N, Mahmoudabadi E, et al. Comprehensive Review of Nocturnal Enuresis in Chil-dren. J Pediatr Rev 2022; 10(3): 227-38. [DOI]
2. Cakiroglu B, Tas T, Eyyupoglu SE, et al. The adverse influence of spina bifida occulta on the medical treatment outcome of primary monosymptomatic nocturnal enuresis. Arch Ital Urol Androl 2014; 86(4): 270-3. [DOI]
3. Azarfar A, Esmaeili M, Naseri M, et al. Comparison of combined treatment with desmopressin plus oxybutynin and desmopressin plus tolterodine in treatment of children with primary nocturnal enuresis. J Renal Inj Prev 2015; 4(3): 80-6. [DOI]
4. Austin PF, Bauer SB, Bower W, et al. The standardization of terminology of lower urinary tract function in children and adolescents: update report from the standardization committee of the international children's continence society. Neurourol Urodyn 2016; 35(4): 471-81. [DOI]
5. Lee GK, Chung JM, Lee SD. First-morning urine osmolality and nocturnal enuresis in children: A single-center prospective cohort study. Investig Clin Urol 2023; 64(5): 501-9. [DOI]
6. Keten T, Aslan Y, Balci M, et al. Comparison of the efficacy of desmopressin fast-melting formulation and enuretic alarm in the treatment of monosymptomatic nocturnal enuresis. J Pediatr Urol 2020; 16(5): 645.e1-645.e7. [DOI]
7. Mohammadpour A, Basiri Moghaddam M, Jani S, et al. Survey of enuresis frequency and its associated factors among school children. Intern Med Today 2012; 18(2): 37-44. [Article]
8. Neveus T, Eggert P, Evans J, et al. Evaluation of and treatment for monosymptomatic enuresis: a standardization document from the International Children's Continence Society. J Urol 2010; 183(2): 441-7. [DOI]
9. Vande Walle J, Stockner M, Raes A, et al. Desmopressin 30 years in clinical use: a safety review. Curr Drug Saf 2007; 2(3): 232-8. [DOI]
10. Nevéus T, Fonseca E, Franco I, et al. Management and treatment of nocturnal enuresis-an updated standardization document from the International Children's Continence Society. J Pediatr Urol 2020; 16(1): 10-19. [DOI]
11. Ghanavati PM, Khazaeli D, Amjadzadeh M. A comparison of the efficacy and tolerability of treating primary nocturnal enuresis with Solifenacin Plus Desmopressin, Tolterodine Plus Desmopressin, and Desmopressin alone: a randomized controlled clinical trial. Int Braz J Urol 2021; 47(1): 73-81. [DOI]
12. Alloussi SH, Mürtz G, Gitzhofer S, et al. Failure of monotherapy in primary monosymptomatic enuresis: a combined desmopressin and propiverine treatment regimen improves efficacy outcomes. BJU Int 2009; 103(12): 1706-12. [DOI]
13. Marzuillo P, Marotta R, Guarino S, et al. 'Frequently recurring' nocturnal polyuria is predictive of response to desmopressin in monosymptomatic nocturnal enuresis in childhood. J Pediatr Urol 2019; 15(2): 166.e1-166.e7. [DOI]
14. Radvanska E, Kovács L, Rittig S. The role of bladder capacity in antidiuretic and anticholinergic treatment for nocturnal enuresis. J Urol 2006; 176(2): 764-8. [DOI]
15. Montaldo P, Tafuro L, Rea M, et al. Desmopressin and oxybutynin in monosymptomatic nocturnal enuresis: a randomized, double‐blind, placebo‐controlled trial and an as-sessment of predictive factors. BJU Int 2012; 110(8 Pt B): E381-6. [DOI]
16. Shim M, Bang WJ, Oh CY, et al. Effect of desmopressin lyophilisate (MELT) plus anticholinergics combination on functional bladder capacity and therapeutic outcome as the first-line treatment for primary monosymptomatic nocturnal enuresis: A randomized clinical trial. Investig Clin Urol 2021; 62(3): 331-9. [DOI]
17. Kazi A, Moorani KN, Zehra S, et al. Comparative response of desmopressin versus combination therapy (desmopressin+oxybutynin) in children with nocturnal enuresis. Pak J Med Sci 2020; 36(6): 1263-9. [DOI]
18. Sharifiaghdas F, Sharifiaghdas S, Taheri M. Primary monosymptomatic nocturnal enuresis: monotherapy vs combination therapy. Urology 2016; 93: 170-4. [DOI]
19. Park SJ, Park JM, Pai KS, et al. Desmopressin alone versus desmopressin and an anticholinergic in the first-line treatment of primary monosymptomatic nocturnal enuresis: a multicenter study. Pediatr Nephrol 2014; 29(7): 1195-200. [DOI]
20. Austin PF, Ferguson G, Yan Y, et al. Combination therapy with desmopressin and an anticholinergic medication for nonresponders to desmopressin for monosymptomatic nocturnal enuresis: a randomized, double-blind, placebo-controlled trial. Pediatrics 2008; 122(5): 1027-32. [DOI]
21. Kazemi Rashed F, Nourizade D, Hajebrahimi S, et al. Does combination therapy with desmopressin and tolterodine improve the treatment outcomes of patients with monosymptomatic nocturnal enuresis? A randomized clinical controlled trial. ISRN Urol 2013; 2013: 413146. [DOI]
22. Bastos JM Netto, Rondon AV, de Lima GRM, et al. Brazilian consensus in enuresisrecomendations for clinical practice. Int Braz J Urol 2019; 45(5): 889-900. [DOI]
23. Alloussi SH, Mürtz G, Lang C, et al. Desmopressin treatment regimens in monosymptomatic and nonmonosymptomatic enuresis: A review from a clinical perspective. J Pediatr Urol 2011; 7(1): 10-20. [DOI]
24. Zaffanello M, Giacomello L, Brugnara M, et al. Therapeutic options in childhood nocturnal enuresis. Minerva Urol Nefrol 2007; 59(2): 199-205. [PubMed]
25. Madersbacher H, MuÈrtz G. Efficacy, tolerability and safety profile of propiverine in the treatment of the overactive bladder (nonneurogenic and neurogenic). World J Urol 2001; 19(5): 324-35. [DOI]
26. Chang SJ, Yang SS. Do uroflowmetry and post-void residual urine tests necessary in children with primary nocturnal enuresis? Int Braz J Urol 2018; 44(4): 805-11. [DOI]
27. Pouladfar G, Monfared M, Abedini G. The prevalence of recurrent abdominal pain and some relative factors among children beginning primary school in Bushehr port. Iran South Med J 2005; 7(2): 162-72. [Article]
28. Gharepapagh E, Aryanpour F, Fakhari A, et al. Prevalence and intensity of vesicoureteral reflux in children with UTI based on direct radionuclide cystography. Iran South Med J 2024; 26(4): 248-59. [Article]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
