زمینه: مطالعات قبلی نشان داده است که مصرف مورفین در طی بارداری میتواند موجب تأخیر در نمو جنین و ایجاد نقایص جنینی گردد. این پژوهش به بررسی اثر مصرف مورفین توسط مادرباردار و اثر آن بر تکوین مجرای اپاندیم و طناب نخایی در جنین موش نژاد ویستار پرداخته است.
مواد و روشها: در این تحقیق از موشها با محدوده وزنی 170-200 گرم استفاده شد. گروههای آزمایش پس از بارداری، مورفین را با دوز میلیگرم در میلیلیتر 05/ در آب آشامیدنی دریافت نمودند. گروه کنترل آب آشامیدنی دریافت میکردند. در روز 17 بارداری موشهای باردار با کلروفرم کشته شده و جنینها به همراه رحم طی عمل جراحی از بدن حیوان خارج و بهمنظور فیکس شدن به مدت چهار هفته در محلول فرم آلدئید 10 درصد قرار گرفتند. سپس جنینهای فیکس شده مراحل پردازش بافتی را طی و پس از برشگیری (از ناحیه گردن) و رنگآمیزی هماتوکسیلین- ائوزین از نظر تکوین مجرای اپاندیم و طناب نخایی بهوسیله میکروسکوپی نوری و نرمافزار موتیک و SPSS مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: کاهش شدید مساحت مجرای اپاندیم و افزایش سطح ماده سفید طناب نخایی در گروه آزمایش مشاهده شد همچنین افزایش سطح لایه خاکستری و تعداد سلولهای ماده خاکستری طناب نخاع در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل قابل ملاحظه شد (05/0P<).
نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که مصرف مورفین در دوران بارداری باعث نقص تکوین مجرای اپاندیم و طناب نخایی در جنین میگردد. این آسیب ممکن است منشاء نقص عملکرد و تکوین دستگاه عصبی مرکزی در نوزادانی باشد که از مادران معتاد به دنیا آمدهاند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1389/5/20 | پذیرش: 1389/7/24 | انتشار: 1389/11/11
ارسال پیام به نویسنده مسئول