دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

زمینه: توکسوپلاسموز مادرزادی در طول اوایل آبستنی، ممکن است منجر به مرگ جنین و یا ایجاد عوارض جبران‌ناپذیر در جنین شود. در تحقیق حاضر، شیوع آنتی بادی‌های IgG و IgM ضد توکسوپلاسما در دو گروه زنان باردار با سابقه سقط جنین و بارداری طبیعی مراجعه کننده به مراکز درمانی بوشهر تعیین و با یکدیگر مقایسه گردید.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، تعداد 150 نفر از زنان باردار با سابقه سقط و نیز با روند طبیعی بارداری مراجعه کننده به درمانگاه‌های زنان و زایمان شهرستان بوشهر در فاصله زمانی 1399 لغایت 1400، از نظر وجود آنتی بادی‌های IgG و IgM ضدتوکسوپلاسما مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج تست‌ها به همراه اطلاعات پرسشنامه‌ای با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS ویرایش 16 و آزمون آماری کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: میزان 18/7 درصد دارای تیتر مثبت یکی از آنتی بادی‌های IgG و IgM و 81/3 درصد فاقد تیتر مثبت در سرم خود بودند. مقایسه نتایج گروه خانم‌های با سابقه سقط و خانم‌های بدون سابقه سقط نشان داد که یک ارتباط قوی میان سابقه سقط در افراد بررسی شده با میزان آنتی بادی IgG ضد انگل توکسوپلاسما وجود دارد.
نتیجه‌گیری: فرم مزمن توکسوپلاسموزیس می‌تواند به‌عنوان عاملی برای سقط‌های مکرر در خانم‌های باردار مورد توجه قرار گیرد. با توجه به تأکید برخی از محققین مبنی بر معنی‌دار نبودن این ارتباط، این موضوع جای بحث داشته و نیاز به مطالعات تکمیلی در این زمینه دارد.