|
اثر لوواستاتین بر یادگیری و حافظه فضایی در موش صحرائی نر بالغ
|
آزاده اسکندری  1، احمدعلی معاضدی2، نسترن زمانی3 |
1- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران ، azade.eskandary@gmail.com
2- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
3- گروه زیست‌شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران |
|
|
چکیده: (1548 مشاهده) |
زمینه: مطالعات پیشین نشان داده است که استاتین‌ها دارای اثرات حافظت کننده نورونی می‌باشند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر تیمار با لوواستاتین در موش‌های صحرائی نر بالغ بدون آسیب مغزی می‌باشد.
مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، 35 موش صحرائی نر بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی به 5 گروه هفت تایی تقسیم شدند: 1) گروه کنترل بدون هیچ گونه تزریق. گروه‌های 2، 3 و 4 تیمار داروی لوواستاتین را به ترتیب با مقادیر 1، 10 و 20 میلی‌گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن به مدت 5 روز به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. گروه حلال (5 درصد DMSO)، حیواناتی که DMSO را به عنوان حلال لوواستاتین دریافت نمودند. در پایان تیمار با داروی لوواستاتین و حلال، برای ارزیابی حافظه و یادگیری از تست‌های ماز شعاعی هشت بازویی و ماز Y استفاده شد.
یافته‌ها: آنالیز آماری یافته‌ها نشان داد که لوواستاتین (20، 10 میلی‌گرم بر کیلوگرم) منجر به کاهش خطاهای حافظه کارکردی و مرجع و مدت زمان سپری شده در ماز شعاعی هشت بازوئی در آزمون اکتساب (0.05>P) و همچنین کاهش این عملکردها در آزمون یادآوری (0.05>P) نسبت به گروه کنترل گردید؛ میزان بروز رفتار تناوبی در آزمون Y-maze در گروه تزریقی 20 میلی‌گرم بر کیلوگرم نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌داری نشان داد (0.01>P).
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد داد که لوواستاتین در دوزهای بالا منجر به بهبود حافظه فضایی می‌گردد؛ گرچه مکانیسم دقیقی که لوواستاتین از طریق آن حافظه را متأثر می‌نماید مشخص نیست و نیازمند بررسی بیشتر می‌باشد. |
|
| واژه‌های کلیدی: لوواستاتین، یادگیری، حافظه، موش صحرائی نر |
|
|
متن کامل [PDF 795 kb]
(589 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
دستگاه اعصاب
دریافت: 1396/6/22 | پذیرش: 1396/9/14 | انتشار: 1397/4/30
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال پیام به نویسنده مسئول |
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
