دوره 17، شماره 2 - ( دوماهنامه طب جنوب 1393 )                   جلد 17 شماره 2 صفحات 119-107 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Azizi Z, Mansoorpoor S, Sabzehvarifard A, Asaie S, Ranjbar Omrani G H. Effect of Estradiol valerate on pancreatic beta cells resistance in diabetic female rats by streptozotocin. Iran South Med J 2014; 17 (2) :107-119
URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-517-fa.html
عزیزی ذبیح‌اله، منصورپور سهیلا، سبزه‌واری فرد اسماء، عصایی صدف، رنجبر عمرانی غلامحسین. بررسی نقش استرادیول والرات در مقاومت سلول‌های بتای پانکراس و کنترل قندخون در موش‌های صحرایی ماده دیابتی شده با استرپتوزوتوسین. مجله طب جنوب. 1393; 17 (2) :107-119

URL: http://ismj.bpums.ac.ir/article-1-517-fa.html


1- مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز
2- مرکز تحقیقات غدد و متابولیسم، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز ، hormone@sums.ac.ir
چکیده:   (8367 مشاهده)

زمینه: بیماری دیابت شایع‌ترین بیماری متابولیسم کربوهیدرات‌هاست که به‌علت نقص در ترشح انسولین توسط پانکراس و یا نقص در عملکرد گیرنده‌های انسولینی و یا هر دو ایجاد می‌گردد. در تحقیق حاضر به بررسی نقش هورمون‌های جنسی در مقاومت سلول‌های بتای پانکراس در مقابل استرپتوزوتوسین پرداخته شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه 56 موش صحرایی ماده بالغ با وزن متوسط 200 گرم مورد بررسی قرار گرفتند. گروه‌ها به تفکیک شامل گروه 1 (آب و غذای کافی)، گروه 2 (تزریق روغن زیتون)، گروه 3 (حیوانات دیابتی شده با استرپتوزوتوسین) گروه 4 (حیوانات گنادکتومی شده)، گروه 5 (گنادکتومی+استرپتوزوتوسین)، گروه 6 (هورمون جنسی+استرپتوزوتوسین)، گروه 7 (هورمون جنسی+استرپتوزوتوسین+هورمون جنسی) بودند. موش‌های صحرایی ماده استرادیول والرات را به‌مقدار 5 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن به‌مدت چهار هفته پیش از دیابتی شدن در گروه 6 و به‌مدت چهار هفته پیش و دو هفته بعد از دیابتی شدن در گروه 7 و به‌صورت تزریق عضلانی دریافت کردند. برای القاء دیابت در حیوانات داروی استرپتوزوتوسین (Streptozotocin) (STZ S0130 Sigma-Ardrich) به‌مقدار 60 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن که در بافر سیترات حل شده بود به‌صورت تک دوز و درون صفاقی تزریق گردید. برای مقایسه‌ی متغیرها در گروه‌های مختلف، از نرم‎افزار آماری SPSS ویرایش 16 و آزمون t-test استفاده شد. یافته‌ها: سطح گلوکز خون در گروه‌های تجربی 6 و 7 دریافت‌کننده هورمون نسبت به گروه شاهد 3 و گروه 5 افزایش داشت و در گروه 7 این افزایش معنی‌دار بود (05/0P≤). انسولین سرم در گروه‌های تجربی 6 و 7 نسبت به گروه شاهد 3 و گروه 5 افزایش معنی‌داری داشت (05/0P≤). تعداد مطلق سلول‌های جزیره‌ای در گروه‌های تجربی 6 و 7 نسبت به گروه شاهد 3 و گروه 5 افزایش معنی‌داری (05/0P≤) داشته است. نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان می‌دهد که هورمون استرادیول دارای اثرات حفاظتی بر روی سلول‌های بتای پانکراس در مقابل تخریب استرپتوزوتوسین می‌باشد.

متن کامل [PDF 906 kb]   (2554 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
دریافت: 1390/10/27 | پذیرش: 1390/12/4 | انتشار: 1393/1/25

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله طب جنوب می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Iranian South Medical Journal

Designed & Developed by: Yektaweb